İnsanlar Yalnızlaştıkça Bölünür
İnsan ilişkilerinin bitmesinde birçok farklı sebep bulunur. Zaman içinde değişen durumlar, huylar veya artık birbirine katlanamama arkadaşları hatta aileleri birbirinden ayırır. Bu yazımda insanların birbirinden kopmasına sebep olan bir konuya değinmek istiyorum.
Bu sebebi bir hocam sayesinde anladım. Serveti Fünun edebi topluluğunun dışardan eleştiri alarak daha iyi eserler vermesi ve eleştiriler kesilince topluluktakilerin birbirine düşerek dağılmaları. İnsan ilişkilerinde de bu böyle değil midir?
Bir arkadaş grubunuzu düşünün dışardaki başka arkadaş grupları ve onların yaptıkları sizi birbirinize daha çok kenetler. Ama ne zamanki çevreden hiç ilgi görmezsiniz artık birbirinizi eleştirir hatalarınızın farkına varır hatta bunu karşı tarafa söylersiniz.
Aile içinde de durum bundan farksızdır. Bir aile ne zamanki dışardan saldırı görür herkes birbirini destekler. Ama kendi kabuklarına çekildiklerinde sorunlar baş göstermeye başlar.
Belki de bir açıdan bunun sebebi her insanın yaratılıştan hatalı olması. Yani etki olmadığında karşı tarafla baş başa kalındığında bu hatalar göze batmaya başlıyor…
What’s it take to become a sublime exuopnder of prose like yourself?